AAAAAAHHHHH, ik wil niet voelen!

Herkenbaar? Het absoluut niet willen voelen? ? Dat je door een bepaalde situatie overspoeld wordt met emoties, waar je nou niet bepaald blij van wordt? Wat doe je dan? Slik je ze in en ga je alles vanuit je hoofd beredeneren en doe je net alsof die gevoelens er niet zijn? Of ga je algauw door het lint en heb je geen controle over het uiten van je gevoelens?

Kl*te nieuws voelen

Want ik weet niet hoe het met jou is en of je het mag voelen, maar ik zat even in zak en as deze week. Natuurlijk was het op een gegeven moment onvermijdelijk, maar ik baalde enorm toen duidelijk werd dat de lockdown verlengd zou worden. Het ziet ernaar uit dat de praktijkdeuren pas in februari weer geopend mogen worden en ik kan doen wat ik het allerliefste doe.

Gevoelens zijn niet ‘goed of fout’

Ik baalde, ik was verdrietig, voelde me boos en ook machteloos. Zelfs angst kwam even om de hoek kijken en begrip voor de hele situatie was eerlijk gezegd op dat moment ver te zoeken. Daarna voelde ik me schuldig en een enorme egoïst. Dit mocht ik toch niet voelen?!

Vroeger wist ik me geen raad met deze emoties. In mijn beleving waren deze emoties ‘fout’, dus wilde ik ze niet voelen. Maar hoe meer ik het wegstopte, hoe meer last ik kreeg van fysieke klachten. Van drukte in mijn hoofd, onzekerheid, slecht slapen en kon ik niet goed meer bij mezelf blijven. Allemaal zaken die ik in mijn massagepraktijk nog wel eens tegenkom bij mensen ?

Nooit geleerd om te voelen

Heb jij vroeger wel eens gehoord dat je nou eens moest ophouden met dat gehuil? Of dat je niet zo boos moest doen? Dat het nergens voor nodig was om je zo te voelen? Of dat er tegen je gezegd werd dat mensen je niet zo leuk vinden als je dergelijk gedrag liet zien? Iemand, die ik eerder in vertrouwen had genomen in een behoorlijke rottijd, heeft achteraf eens tegen me gezegd dat ik me toentertijd wel een beetje aanstelde.

Wat doet dat met een kind, een jongvolwassene of zelfs als volwassene? Ik weet wat ik heb gedaan: ik ging me inhouden, want ik wilde dat er van mij gehouden werd, ik wilde er bij horen, ik wilde dat mensen me leuk vonden. Als ik blij of spontaan was reageerden mensen wel leuk, dus liet ik dat maar zo vaak mogelijk zien. De ‘negatieve’ dingen wilde ik niet voelen.

In een ander blog heb ik hierover geschreven hoe dit kleine kind in jou waarschijnlijk geraakt is hierin.

Je bent geen slecht mens

Door schade en schande weet ik nu dat ik alles mag doorvoelen wat zich aandient. Dat het ervaren van gevoelens nu eenmaal bij de mens hoort en dat we zelf degenen zijn die labels of een oordeel hebben geplakt op deze gevoelens. Iemand zei het eens zo mooi dat gevoelens net als bloed en lymfe door je lichaam willen stromen, maar dat als dat niet mag, het zich gaat vastzetten en blokkades gaat vormen. Het betekent niet dat je een slecht mens bent als je je een keer boos voelt of verdrietig of eventjes helemaal geen begrip voor iets kunt opbrengen. Dat maakt je vooral een volledig mens in mijn beleving en het geeft uiteindelijk ook ruimte in je systeem. Dat een ander niet met jouw emoties om kan gaan, komt vaak uit onmacht van de ander. Diegene heeft ook niet geleerd zichzelf te dragen in emoties met het label “negatief” en dan is het makkelijk projecteren op een kind.

Doorvoelen maakt de weg vrij naar jouw binnenste

Ik denk dat het destructief is als je het niet doorvoelt, als het er niet mag zijn en dat je dan juist klachten gaat ontwikkelen. Maar misschien nog wel het belangrijkste is dat je steeds verwijdert van je kern. Dat je niet erkent wat er in jou leeft, dat wat jou jou maakt.

Wanneer je alles hebt doorvoelt weet je beter waar je staat en kun je heldere keuzes maken. Bijvoorbeeld iemand gaat een grens van jou over en jij voelt meteen boosheid opkomen. Die druk je vervolgens meteen weg, omdat je niet boos mag zijn. Dan ga je mogelijk over op het vermijden van contact. Of misschien ga je juist wel please gedrag vertonen, in de hoop dat de ander weer een beetje van die grens vandaan gaat (meestal gebeurt dan het tegenoverstelde).

In beide gevallen ben je van je kern verwijderd. Je hebt niet doorvoelt wat het met je deed. Je kunt bijvoorbeeld niet zeggen ‘Hey, als je zo tegen me doet, dan doet dat dit met mij. Dat vind ik vervelend. Ik zou graag zien dat je zus of zo doet.’ Vaak kun je van tevoren niet eens goed inschatten wat een goede reactie is, omdat je nog in de emotie zelf zit of ‘m niet eens wilt doorvoelen. Vaak ontvouwt zich wel wat je te doen hebt, als je het gevoel hebt laten doorstromen.

Ik heb hier in de laatste tijd een paar mooie boeken over gelezen, die dit voelen weer helemaal bevestigen:

• Het geheim van Levenskracht, door Rajshree Patel
• Ongetemd leven, door Glennon Doyle
• Intimiteit, door Paul Verhaege 
• Tantra, het geheim van de liefde, door Jan den Boer en Caroline van Wijngaarden 
• Van klacht naar kans, door Juriaan Galavazi

Ga zitten en ermee zijn

Dat heb ik dus gedaan. Ik ben alleen naar mijn praktijkruimte gegaan, ben gaan zitten in stilte en ben gaan voelen wat er van binnen is. Dat vind ik in eerste instantie heel moeilijk, ervaar ik veel weerstand en wil eigenlijk over dingen nadenken of iets doen. Gewoon ermee zijn, dat zit nog niet direct in mijn systeem. Maar ik heb ervaren dat dit wel het beste werkt voor mij. Ik zoek mijn gevoel op en probeer ernaar te kijken, zonder oordeel, vanuit nieuwsgierigheid. En ja, ook bij mij komen de boodschappenlijstjes naar voren, het vervelende gesprek met een instantie van de week ervoor of dat de jongste niet wil slapen, etc. Elke keer als ik met mijn gedachten afdwaal, dan merk ik dit op. Breng ik weer mijn aandacht naar mijn ademhaling die me helpt mijn aandacht bij mijn lichaam te houden en keer ik naar het gevoel.

90 seconden regel

Soms wordt het nog heftiger, maar op een gegeven moment neemt het weer af. Heftige gevoelens duren vaak 90 seconden, volgens dr. Jill Bolte Taylor. Zij is hersenspecialist en geeft aan dat we deze heftige gevoelens via onze rechter hersenhelft, de creatieve kant, ervaren. Wanneer het langer duurt, dan komt het vaak doordat onze linker hersenhelft zich ermee gaat bemoeien. Dit is het analytische deel. Deze kant wil uitleg of komt met verhalen van vroeger, etc. We blijven in dit verhaal hangen en onze emoties gaan met ons op de loop. Het gevoel dat door je lichaam gaat, wordt een verhaal, gelinkt aan vervelende gebeurtenissen in het verleden of aan angsten voor de toekomst. Ja, dan kan het bijna een lijdensweg worden.

Puur bij je gevoel blijven kun je trainen. Ga gewoon zitten of liggen en voel je lichaam. Waar voel je wat? Leg desnoods je hand op de plek waar je iets voelt. Kijk er in helicopterview naar. Oh, er komt een verhaal voorbij. Zie het verhaal en laat ‘m als een wolkje voorbij drijven.

Helicopterview

Uitzoomen, in deze tijd kan dat wel heel fijn zijn. We worden overspoeld met allerlei nare, bang makende berichten en we weten niet hoe onze toekomst eruit zal zien. Berichten geven aan dat we voorlopig nog niet terug gaan naar normaal, als dat überhaupt nog mogelijk is. Er is zo veel focus op dit ene ding.

Maar er is nog zo veel meer in het leven. Waar krijg je energie van? Waarom doe je wat je doet? Wat heb je hier te doen? Heb je fijne mensen om je heen? Steunen ze je of houden ze je klein? Welke dromen heb je? Geloof je er nog in of is dromen alleen iets voor kinderen? Heb je liefde in je leven? Kun je dit voor jezelf opbrengen? Gun jezelf het allerbeste, niet vanuit egoïsme, maar vanuit zelfliefde. Het is juist egoïstisch als je de wereld een mindere versie van jezelf geeft ? Ik geloof erin dat ieder mens iets te geven heeft, iets unieks, waar een ander wat aan kan hebben. En samen kunnen we de wereld mooier maken!

Levensenergie

Ik geloof ook dat we allemaal een flinke portie levensenergie bezitten. Die energie kun je zien bij jonge kinderen die nog niet zo getekend zijn door het systeem waar we in zitten. Waarin we vooral veel moeten, de controle willen houden en aan bepaalde dingen moeten voldoen. Maar de energie is niet weg, die bezitten we nog allemaal. De ademhaling is een krachtige tool om die energie weer te gaan voelen. Adem maar eens heel diep in door je neus , totdat er geen lucht meer bij kan. Voel je ademhaling helemaal tot aan je onderbuik stromen. Houd de adem een moment vast en adem dan diep uit terwijl je het geluid hummmmmm maakt. Doe dit een aantal keren en voel wat dit in je lijf doet. Ik zal binnenkort nog een blog schrijven over de kracht van de inner flute ademhaling.

Mijn eigen werkelijkheid creëren

In mijn helicopterview verruim ik eigenlijk mijn bewustzijn, naar alles wat er nog meer is. Naar alles wat ik weet en tegelijkertijd naar wat ik niet weet. Dat geeft ook een soort van rust. Ik ga er vanuit dat ik het meeste niet weet en vooral vanuit mijzelf wil leven. Wat zegt mijn binnenste, wat zegt mijn eigen weten? Die vind ik dus in stilte. En dan voel ik dat ik meer liefde de wereld in wil brengen, meer (com-) passie, meer intimiteit, meer vuur voor datgene waar de levensenergie van gaat stromen. Geen eenheidsworst, geen robots, automatische piloten, wandelende hoofden. En het begint met voelen. Voelen, voelen, voelen. Doorvoelen. Erkennen wat er is. En dat dat helemaal ok is.

Hoe is dit voor jou? Wat voel jij en mag je alles voelen? Daarom werkt massage vaak zo goed, het helpt letterlijk te voelen. Eerst fysiek, maar als toegangspoort tot je interne gevoel. En daar dan bij kunnen blijven.